strona sponsorowana przez Komitet Badań Morza

Jachtem po zooplankton

Metodyka

W zielonym pokrowcu znajduje się:
Siatka WP2 wraz z założonym kolektorem, karabinkami i krętlikiem, linka polipropylen 30 m, 10 numerowanych buteleczek na próby, lejek, tryskawka, sitko 180 mikrometrów, pisak wodoodporny, zapasowa gaza 180 µm do łatek, 1 litr formaliny 20%.
Na stacji: doczepiamy obciążenie do karabinka przy kolektorze (5-10 kg), opuszczamy z burty siatkę tak, by opadała w głąb nie zwijając się. Po osiągnięciu 30 m wybieramy w tempie nie szybszym niż 1 m/sek. Po wyciągnięciu siatki pod burtę spłukujemy siatkę z zewnątrz (!) wiadrem lub wężem wodą zaburtową, tak by plankton ze ścian spłynął do kolektora. Po spłukaniu, trzymając pionowo końcówkę siatki z kolektorem odczekujemy aż odcieknie woda z kolektora. Odpinamy kolektor z zatrzasków, następnie przelewamy przez lejek zawartość do buteleczki, pozostałości planktonu spłukujemy do buteleczki tryskawką. Nadmiar wody odcedzamy na sitku 180 µm, tak by próbka nie zajęła więcej niż połowę objętości butelki. Następnie dolewamy strzykawką formalinę, tak by próbka w butelce miała około 4 % (czyli 1 część 20 % formaliny z pojemnika na 5 części próbki planktonu). Na kartce z wykazem próbek, notujemy przy numerze próbki pozycją geograficzną i czas, ewentualnie uwagi. Zdjęcia pokazujące odległość od lodu i rodzaj lodu będą doskonałym uzupełnieniem.