Nadmorski Park Krajobrazowy został utworzony w styczniu 1978 roku jako czwarty tego rodzaju obszar chroniony w Polsce.
Powierzchnia parku - 18804 ha; otulina parku - 17540 ha.
Park obejmuje swoimi granicami pas wybrzeża od Mechelinek na południu, wewnętrzną Zatokę Pucką wraz z jej zachodnim wybrzeżem, od Helu na wschodzie, po Białogórę na zachodzie. Morska granica parku przebiega wzdłuż Ryfu Mew - od Rewy do Mierzei Helskiej w pobliżu Kuźnicy.
Park krajobrazowy jest obszarem objętym ochroną ze względu na naturalne walory środowiska przyrodniczego, wartości historyczne i kulturowe. Celem założenia parku było zachowanie i popularyzacja tych wartości w warunkach racjonalnego gospodarowania.
Na terenie chronionym wyodrębniono 13 rezerwatów przyrody, których ogólna powierzchnia stanowi blisko 18% lądowej części parku. Walory przyrodnicze, kulturowe i krajobrazowe oraz aspekt naukowy sprawiają, że rezerwaty te mają charakter unikatowy w skali kraju.
Zarządzanie NPK jako lądowo-morskim obszarem chronionym leży w kompetencjach dyrektora Nadmorskiego Parku Krajobrazowego, który działa z ramienia Wojewody Pomorskiego. Zarząd parku z siedzibą we Władysławowie składa się z 6 pracowników. Ważnym aspektem działalności parku jest edukacja ekologiczna. Przy Zarządzie NPK działa Błękitna Szkoła, w której prowadzone są zajęcia z edukacji ekologicznej. Tematyka zajęć związana jest ze środowiskiem morskim, uczniowie odwiedzają rezerwaty przyrody Nadmorskiego Parku Krajobrazowego, a także zapoznają się z kulturą, historią i tradycjami Kaszub.
Zadaniami pracowników parku, w ramach projektu COSA, jest wykorzystanie wyników naukowych projektu w programach monitoringu i zarządzania piaszczystą strefą przybrzeżną.
|